zondag 29 mei 2005

Palenque

Deze morgen hebben Joop en Betsie serieuze darmproblemen. Waarschijnlijk is de visschotel van gisteren hen toch niet zo goed bevallen. Het Mexicaanse eten vind ik trouwens heel erg lekker. Wel redelijk éénzijdig wat mij betreft maar dat is uiteraard geen referentie. Taco’s, tortilla’s, fajita’s met kip, rund of vis met de steeds aanwezige guacomole (niet echt mijn ding) en bonenpasta. Vandaag staat er een bezoek aan de archeologische site Palenque op het programma. Deze bevindt zich midden in het regenwoud en is één van de mooiste Maya steden. De mysterieuze sfeer wordt ’s morgens nog eens versterkt door de ochtendnevel die over de ruïnes hangt. De antieke stenen lijken te fluisteren over rituelen en Maya koningen. De hiërogliefen vertellen over de geschiedenis van de dynastie die in 431 n Chr. met de troonsbestijging van koning Bahlum-Kuk begon. In 615 n. Chr. Besteeg de twaalfjarige Pascal de troon en toen bereikte Palenque zijn hoogtepunt. ‘El Palacio’ werd voltooid en er werden schitterende tempels gebouwd die we in de huidige ruïnestad aantreffen. Ruim 1000 jaar later werd de overwoekerde stad weer tot leven gewekt door een reeks archeologen. Er werd naarstig gewerkt aan de reconstructie van de piramidetempels.

Ondanks zijn hoogtevrees besluit Joop toch de steile trappen van El Palacio te trotseren, welke overheerst wordt door een toren van 4 verdiepingen. Het is een hele klim naar boven en de treden zijn vrij hoog, alhoewel de Maya’s slechts 1,50 à 1,60 m groot waren. Maar dit dwong hen om tijdens het klimmen naar de treden te kijken, een teken van onderdanigheid. Van hieruit hebben we een prachtig zicht op de ‘Temple de Inscripciones’. Via een junglepadje wandelen we naar de ‘Templo de la Cruz’ en daar genieten we van een prachtig uitzicht over de jungle. Ook ‘El templo del Sol’ is de moeite waard. Deze wordt zo genoemd naar een reliëf met een zonnesymbool. Na onze ontdekkingstocht wandelen we terug naar de ingang waar we nog even het museum binnen lopen. Er staan prachtige beeldjes die ik zo zou willen meenemen.

In de namiddag blijven we aan het zwembad. We lezen een boek in de zalige hangmatten, we nemen af en toe een duik in het zwembad en na de middag wisselen we van kamer omdat onze airco het niet doet. ’s Avonds laat Adriaan ons weten dat onze buschauffeur Augustin grootvader is geworden. Daar hij zijn kleinkinderen in Mexico stad niet kan bezoeken, besluiten we voor hem een geschenkje te kopen. De mannen gaan op zoek en komen na een half uurtje terug met een schattig paar sandaaltjes. Voor de grootvader zelf hebben ze een flesje tequila bij. We eten aan het centrale plein en er heerst een drukte van jewelste. ’s Avonds kruipen we voldaan ons bedje in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten