Hastings - Te Mata Peak - Bluff Hill

Vannacht heeft het verschrikkelijk hard geregend volgens Marleen maar ik heb er blijkbaar volledig doorgeslapen. Het is dan ook met een bang hartje dat ze 's morgens de gordijnen opent. Maar .... opnieuw straalblauwe hemel, zoals het weerbericht voorspeld had. Er staat wel een stevige wind maar we trekken het binnenland in, naar Hastings en in de stad zal het wel minder zijn. Hastings onderging een soortgelijk lot als Napier. Niet verwonderlijk dus dat deze kleinere zusterstad ook wordt gekenmerkt door de bouwstijl van de jaren 1930. Opnieuw dus winkelgaanderijen met bovenaan art-deco elementen. Het straatbeeld wordt wel opgefleurd door prachtige lantaarnpalen in deze stijl.

We gaan op zoek naar het Hastings Art Centre, omdat daar een prachtige art-deco gaanderij te bewonderen is. Ons plan wijst ons echter de verkeerde kant uit. Een vriendelijke dame ziet dat we aan het zoeken zijn en vraagt prompt of ze ons kan helpen. Ook zij bekijkt het plan en komt tot de vaststelling dat dit volledig foutief is vermeld. Ze wijst ons de juiste weg. De gaanderij is inderdaad erg mooi en heeft een art-deco koepel. Net naast het Art Centre bevindt zich het Westermans café, de trots van Hastings. Uiteraard moeten we daar iets gaan drinken. Voor de rest valt Hastings ons een beetje tegen en we besluiten door te rijden naar Te Mata Peaks, dat 400 m boven zeeniveau ligt. Het is een steile, smalle weg naar boven - eigenlijk net breed genoeg voor één auto en halverwege komen we natuurlijk een auto tegen die net op weg is naar beneden. Achteruitrijden is niet mijn sterkste kant en al zeker niet op zo een smalle bergpas. Marleen navigeert, terwijl ik probeer zonder brokken de andere auto te laten passeren, maar de rotswand komt wel erg dichtbij. De klamme handjes lonen want het uitzicht boven is adembenemend. Van hieruit zie je de bijna eindeloze kust tot aan de vulkaan van het Tongariro National Park. De machtige bergketens liggen voor onze voeten. Deze zijn ontstaan doordat de aardkorst hier langzaam werd opgetild.

Marleen rijdt terug naar beneden en gelukkig zijn er deze keer op de smalle stukken geen tegenliggers. We rijden verder naar Havelock North, de derde stad in deze omgeving en ten onrechte minder bekend als de andere omdat er hier niet echt art-deco elementen te vinden zijn.  Het is echter een aangenaam stadje en we besluiten hier te lunchen. Na de lunch rijden we opnieuw naar Napier om nog enkele gebouwen van binnen te bekijken die gisteren tijdens onze avondwandeling gesloten waren; Nelson House, the Daily Telegraph, de plaatselijke bank en het Municipal Theatre.

Bluff Hill is onze laatste stop voor vandaag. We rijden tot op de top en hebben van daaruit een prachtig zicht op de haven en de kust. Het is één van de mooiste buurten van Napier. De wind waait hier echter zo hevig dat het moeilijk is om op je benen te blijven staan. We dineren vanavond in ons hotel want onze koffers dienen nog gepakt te worden voor een alweer een lange autorit morgen.