Wake up call half 7 dacht ik maar word wakker om kwart na 6 dus doucheke nemen, aankleden, ... Kom ik buiten, zie ik Annelies wel raar kijken en ze zegt 'Amai je bent ineens zo fit', zij de douche in .... Valt ineens mijne frank dat het vandaag helemaal niet zo vroeg wake up call was. We vertrekken vandaag namelijk naar Hué en dat is niet zo heel erg ver had de gids gezegd. Tja uurtje te vroeg opgestaan dus :-) Gelukkig zijn we beide ochtendmensen. Nog een allerlaatste keer genieten van een super lekker ontbijtje met omelette en pancakes! Net voor Danang stoppen we even bij de Marmeren Bergen. Dit is een in het vlakke land gelegen rotsformatie die doorweven is met grotten en spelonken. Ten tijde van de Vietnam-oorlog was het een schuilplaats voor de Viet Cong. Nu is het een boeddhistisch heiligdom. De vele beelden die in de verschillende grotten staan, getuigen hiervan. Aan de voet van de berg is er uiteraard een winkeltje waar je marmeren beelden kan kopen. Mooi gemaakt maar niets voor mij - veel te koude materie ... geef mij maar gewoon steen of hout. Er was een kabelbaan om de berg op te gaan, maar die is bij een tyfoon helemaal verwoest waardoor we nu te voet naar boven moeten. Hoge trappen tegen de rotswand en in de volle zon, dus zoals Viviane het zou zeggen 'het zweet liep van mijn verdoemenis'! De prachtige pagodes en de immense Boeddha beelden (gelukkig niet in marmer) zijn echter de klim meer dan waard.
Na dit vermoeiend intermezzo, stoppen we nog even in het Cham Museum in Danang. In dit museum zijn o.a. kunstschatten te bewonderen die bij My Son gevonden zijn. Indrukwekkende beelden die ik graag mee zou pakken om in mijn tuintje te zetten maar ze wegen wat te zwaar :-) Daarna nemen we de Hai Van-pas ook wel de 'Wolkenpas' genoemd, een bochtige weg met schitterende uitzichten over de baai en de in zee vooruitspringende rotsen. Deze bergpas die vaak in de wolken ligt (nu gelukkig niet) verloopt niet vlekkeloos. Het wegdek is vol putten en regelmatig vlieg ik de hoogte in. Waarschijnlijk ligt het aan de vering van mijn stoel want achteraan in de bus hebben ze er blijkbaar geen last van! Af en toe stoppen we om van het uitzicht te genieten.
Net voor de lunch, wanneer we bijna in Hué zijn, rijdt er plots naast ons een camionet met honden. De beestjes zitten in kleine kooitjes helemaal opeengepakt en de zielige blik in hun ogen verraadt hun angst - net of ze weten dat ze nooit als huisdier kindjes gelukkig zullen maken maar wel in de pot zullen belanden. What a way to go to lunch ... echt honger heb ik niet meer. Onze gids zorgt na het middageten dat de koffers in het hotel geraken terwijl wij alvast de stad intrekken om het voormalige keizerlijke paleis, de Verboden Paarse Stad, te gaan bewonderen. Deze stad herinnert aan het glorieuze verleden van Vietnam. Helaas heeft het ook erg te lijden gehad onder de beschietingen en bombardementen. Met behulp van diverse organisaties wordt de Verboden Stad echter stukje bij beetje weer in ere hersteld. We dwalen door de prachtige paleizen en pagodes, bewonderen de indrukwekkende poorten en genieten van de bedrijvigheid hier. Rond deze tijd vindt het jaarlijkse festival van Hué plaats en ze zijn momenteel alles in gereedheid aan het brengen.
's Avonds trekken we nog de stad in om gezamenlijk te dineren. Ook hier overal toeterende scootertjes die de straten onveilig maken. T'is nog happy hour dus eerst een lekker cocktail - een goed begin van de avond.
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten