zondag 20 april 2014

Sapa

De nacht begon helemaal niet veelbelovend :-( Het bed is gewoon een plank met een dun matrasje op. Na twee uurtjes kermen, zegt Annelies me dat ze op haar donsdeken ligt. Die zijn gelukkig wel zacht dus ik leg ze dubbel en kruip in mijn lakenzak er bovenop. Zalig geslapen daarna ... ik heb toch een super roommate met geweldige ideeën! We laten de wekker aflopen om half 7 en daar slaap ik gewoon door. Annelies opent alvast de gordijntjes zodat ik langzaam wakker kan worden. Vandaag is het zondagsmarkt in Bac Ha en we willen er vroeg zijn om alle traditionele etnische volksgroepen uit de naburige dorpen te zien toekomen. Vanuit onze kamer hebben we een mooi zicht op het marktplein en zien we hoe alles stilaan tot leven komt. We ontbijten beneden in het hotel - lekkere pancakes met banaan en honing en een ananassapje. Om 8u trekken we de markt op. De rust van gisteren is verdwenen en het is een heksenketel van jewelste maar wij genieten. Het is werkelijk een zeer chaotische, vrolijke en vooral kleurrijke markt.
Hier en daar lopen er ook nog zwarte Dao, Tay en Fula rond die we herkennen aan hun zwarte kledij, die wordt samengehouden door een gekleurde ceintuur en die doet denken aan een kimono. Soms is het moeilijk om ons een weg te banen in de menigte maar het is een waar plezier om te dwalen tussen de vele kraampjes. We snuiven de geur op van manden vol vers fruit, groenten en kruiden - Fabby de geur van de zware toebak. Aan de zijkant zien we de dieren sectie. Hier worden kleine zwarte varkentjes gewogen en in een zak gestopt. Onderaan de zak wordt een gaatje gemaakt waaruit we het kleine snuitje zien steken wanneer het door een Flower Hmong over de straat gesleept wordt. Het varkentje krijst - een hartverscheurend geluid! Ook schattige hondjes, kippen en buffels worden gekeurd en verkocht.
Mannen gokken op straat voor zwaar geld terwijl de vrouwen hun koopwaar aan de man willen brengen of zelf op zoek gaan naar een leuk hebbeding. Deze markt is minder toeristisch dan die van gisteren, veel authentieker. Naast kopen en verkopen, heeft de markt ook een sociale functie. De Hmong ontmoeten hier familie en vrienden die in andere dorpen wonen zodat ze de laatste nieuwtjes kunnen uitwisselen. Ook fungeert zij als huwelijksmarkt, mannen zoeken een vrouw en omgekeerd - althans dat is wat wordt beweerd.
Rond 11u reizen we verder naar Sapa, gelegen in een prachtige vallei. Volgens de gids heb je in deze noordelijke provincie slechts 50 procent kans om volop te genieten van wonderschone uitzichten want het gemiddelde aantal dagen dat de wereld hier potdicht zit is 176. Hij heeft niet gelogen, bij vertrek hangt er een dichte mist en we zien geen hand voor ogen. Onze coole chauffeur besluit dan ook wijselijk om deze keer zijn smartphone niet boven te halen. Hij praat wel honderduit - t'is net een one man show want tegen wie hij het heeft ... Joost mag het weten. Hung antwoord af en toe maar doet op een gegeven ogenblik teken naar mij, net alsof hij wil zeggen 'die kan nogal een zaag spannen hé'! Wanneer we aan de Chinese grens komen is de mist opgetrokken en schijnt het zonnetje. We strekken even de benen en zetten dan onze rit naar Sapa verder. Hier is het weer echt vreemd - soms mist, soms zon, nog nooit meegemaakt. Telkens wanneer de mist optrekt, zien we hoe mooi de rit naar Sapa wel is.
De weidsheid van de rijstvelden, tussen de hoge bergen - adembenemend! De chauffeur zet de airco af en de ramen mogen open, zalig zo'n fris briesje. Bij aankomst in Sapa checken we in bij het Hotel Royal View. Grote kamers met een balkon maar daar blijft het zicht beperkt want we kunnen de mist wel snijden. Iedereen trekt de stad in en we worden onmiddellijk achterna gezeten door vrouwtjes die hun koopwaar aan de man willen brengen. Wanneer ik hen zeg 'I have no money' antwoorden ze heel gevat 'there is money in the ATM'. Fabby tonen ze zelfs waar de ATM dan wel is. We lunchen op een terrasje want ook al is het hier een pak frisser, de temperatuur is toch nog steeds boven de 25 graden. Er is nu wel een fris briesje en dat is best aangenaam. Ook hier zien we heel wat minderheden die soms meer dan 30 km lopen om vanuit hun afgelegen dorpen naar Sapa af te zakken. Vooral de Zwarte Hmong en de Red Dao zijn hier vertegenwoordigd.
Hung zei ons dat wanneer de vrouwen van de Zwarte Hmong stam een kam in hun haar hebben, ze gehuwd zijn, de Red Dao vrouwen scheren hun wenkbrauwen af wanneer ze gehuwd zijn. We gaan verder op verkenning door de stad. Eerst naar de kerk, daarna zoeken we een Franse bakkerij voor een taartje en we wandelen naar het meer. Ze staan hier nog wel een beetje achter of ver voor, t'is maar hoe je het bekijkt, want daar zien we nog een groot bloemstuk met Happy New Year.
In het dorpje overal winkeltjes met super goedkope trekking spullen van Northface en Jack Wolfskin. Fabby en ik kopen nog een broek voor onze trekking van morgen en ook Bart koopt een mooi T-shirt. Daarna gaan we op zoek naar een cadeau voor Agnes want die is vandaag jarig en om half 7 worden we verwacht in de lobby van het hotel. Arthur heeft in samenspraak met Andreas en Hung een taart geregeld. We besluiten een mooie kaart te kopen en haar een cadeaubon te geven voor een massage in Hanoi. De taart is super lekker en Agnes is blij verrast - denk niet dat ze het had verwacht en ook Tommy heeft super goed zijn mond kunnen houden. Na de taart gaan we met z'n allen een lekkere cocktail drinken en eten we samen in een restaurantje over het hotel. Nu hopen op een goede nachtrust want de volgende 2 dagen doen we een trekking door de bergen.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten