Onze laatste dag in Berlijn en opnieuw stralende zon zegt Greta wanneer ze de gordijnen opent. Heel optimistisch kies ik dus voor teenslippers en een rokje. Wanneer we even later aan de ontbijttafel zitten en ik even naar buiten kijk, zie ik echter enkel bewolking. Waar is dat mooie weer gebleven? Tja dan maar terug naar boven om van outfit te veranderen. We zetten onze koffers in een afgesloten ruimte en nemen vervolgens de U Bahn naar het Mauerpark. Volgens een 'local' zou de vlooienmarkt daar, die elke zondag geopend is, heel erg aan te bevelen zijn.
Bij aankomst blijkt het geen kleine markt maar een reuze markt met wel duizenden kraampjes. Er hangt een bohémien sfeertje en we zien punkers, hipsters, chic geklede mensen, Berlijners, toeristen. Ja hier draait het vooral om individualiteit. Berlijn is een stad waar iedereen zichzelf kan zijn. We spreken een uur en een plaats af zodat ieder op z'n eigen tempo de markt kan verkennen. Eerst even een toiletstop en deze is echt wel heel speciaal. De toiletten bevinden zich in een soort woonwagen en het is op z'n zachts gezegd een hele belevenis. In één van de kotjes staat er namelijk geen toilet maar wel een wasmachine en die begint plots te zwieren. Heel de wagon siddert en beeft, het is net of we zitten in een kermisattractie. Het is ondertussen prachtig weer geworden en we slenteren tussen de tentjes waar marktkramers zowel tweedehandsspullen als nieuwe dingen verkopen. Ook jonge designers verkopen er hun eerste ontwerpen en er zitten echt wel hele toffe dingen tussen. Uiteraard zijn er ook tientallen eetkraampjes en aanvankelijk is het moeilijk kiezen ... waar hebben we nu zin in? Plots zien we een kraam met allerhande strudels. Moeilijke keuze maar uiteindelijk gaan de meesten voor de Zwetschgestrudel - de pruimenstrudel dus. Enkel Thomas neemt appel en papa gaat voor iets hartigs met rundsgehakt. Er is naast het kraampje een soort strandbarretje nagemaakt met echt zand en ligstoeltjes. Super gezellig - It is all in the details! Het zijn deze kleine details die een bepaalde plek vaak zo speciaal maken. We wanen ons ergens op een tropische bestemming. Met lichte tegenzin verlaten we deze magische plek richting Alexanderplatz. Dit plein werd vernoemd naar de tsaar Alexander I. Sinds de val van de muur heeft het plein een grote gedaantewisseling ondergaan. Vroeger was het hier armoe troef maar het ooit sobere DDR warenhuis is nu vervangen door het Galaria Kaufhof en kan zich meten met de meest luxe warenhuizen. Hier bevindt zich ook de grootste mediamarkt in Europa. Iedereen die in Berlijn geweest is, moet dit plein gezien hebben staat er in de reisgids, maar toeval wil nu dat er net een soort kermis met optredens plaatsvindt. Overal kraampjes en veel lawaai. Dan maar even door het Hauptbahnhof naar de Fernsehturm, het belangrijkste herkenningspunt van Berlijn dat we heel vaak gezien hebben deze laatste dagen maar nog nooit van dichtbij. Deze 365 meter hoge toren is het hoogste bouwwerk in Duitsland. Alvorens we naar de luchthaven vertrekken, eten we nog een echte Duitse worst bij één van de grappige worstenverkopers die in Berlijn centrum rondlopen.
We nemen de S Bahn naar Schönefeld want onze familie uitstap zit er jammer genoeg op. Het is nog zo'n drie kwartier rijden dus net genoeg om nog een dutje te doen. Op de luchthaven gaan we voor die andere favoriete bezigheid, eten, alweer! Dat wordt echt afkikken wanneer we terug thuis zijn
Posted with Blogsy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten