Eleimo - Epidauros - Assini

Rustig ontbijten in het zonnetje, wij zijn tevreden mensen! Thuis hou ik het bij wat yoghurt maar hier is er elke morgen zo veel keuze. Dat wordt echt afkicken wanneer we terug naar huis gaan. Deze morgen rijden we met de bus eerst naar Eleimo, een klein dorpje niet ver van Tolo. Hier in Griekenland zijn het vooral de Griekse mannen die al van in de vroege ochtend in het café zitten. Vaak drinken ze er alleen even een kopje Griekse koffie. De meesten blijven niet lang, net lang genoeg om het laatste lokale nieuws te horen of om even de politiek te bespreken. Griekse vrouwen gaan ook naar het café, maar het komt minder vaak voor, zeker in de dorpjes. Zij horen de laatste nieuwtjes van hun man bij thuiskomst. In dit dorpje bezoeken we het kleine Grieks Orthodoxe kerkje van St. Johannis. Het is een waar pareltje van Byzantijnse architectuur.

Binnen is het heel sober maar prachtig. Na deze korte stop rijden we naar Epidauros, het heiligdom van de god Asklepios. Bij aankomst, gaan we eerst naar het museum. Dit is deze keer niet zo groot maar wel rijk aan vondsten. We zien een vitrine vol met chirurgische instrumenten, een deel van de poort van het heiligdom, vele beelden en het bovenste deel van de tempel van de godin Diana. Frans legt ons het verschil uit tussen de verschillende zuilen: Dorische, Ionische en Korinthische. Deze keer blijven we geduldig luisteren want buiten schijnt het zonnetje en we hebben de indruk dat dat nog heel de dag zo zal zijn. De plaatselijke gids brengt ons nadien tot bij de archeologische site met aan de rechterkant de restanten van een hotel en restaurant en aan de linkerkant het badhuis. Er is ook een stadion met meer dan 6000 plaatsen. Indrukwekkend moet dat geweest zijn!

Wat verderop zien we het Asklepieion, een antiek Grieks sanatorium met één van de eerste georganiseerde ziekenhuizen uit de oudheid. Hier werden kuren gegeven die bestonden uit een reinigingsritueel (baden), gevolgd door inademen van wierook en andere stoffen om een goede slaap te verkrijgen. De dienaars van Asklepios prevelden gebeden die hypnotiserend werkten. De slaap was fundamenteel want tijdens de slaap zou Asklepios aanwijzingen geven over de te volgen therapie. En wanneer je in een droom een slang zag, was je genezen. De asclepiusstaf of esculaap, waar een slang omheen kronkelt, is nog steeds het symbool voor artsen en apothekers. Na de therapie volgde er ook intellectueel vermaak. Dat verklaart de aanwezigheid van het indrukwekkende en best bewaarde openluchttheater van Griekenland. Het stamt uit de 4e eeuw v. Chr en heeft een capaciteit van 14000 zitplaatsen. Het meest verbazingwekkende is de geweldige akoestiek. We klimmen helemaal tot boven en zelfs tot op de laatste rijen horen we het kleinste geluid. We hebben van hierboven ook een prachtig uitzicht over het theater en het omliggende landschap. Het is niet de eerste keer dat ik een dergelijk theater bezoek maar dit overtreft werkelijk alle verwachtingen. Ik zie ze daar al staan ons Natalia met een stem als een klok maar dat is wishful thinking zeker? Nochtans wordt dit theater in de zomer toch nog frequent gebruikt voor optredens en voorstellingen van klassieke drama's. We sluiten onze voormiddag af met een versgeperst appelsiensapje en rijden terug naar Tolo. Daarna starten we samen met Viviane en Ingrid onze wandeling richting Assini. Onderweg passeren we een gezellig restaurantje waar ze verse vis serveren en daar hebben we nu net zin in. We beginnen in stijl met scordalia en een glaasje samos, daarna komt de overheerlijke vis uit de oven op tafel.

Dat is echt genieten! We krijgen nog watermeloen als dessert en met een gevuld buikje gaan we terug vol goede moed op stap. De weg via de kust is bochtig en de kustlijn grillig. Aan de rechterzijde lopen de rotsen steil de zee in. Wanneer we aan het eind van het dorp komen, splitst de weg en buigen we rechts af in de richting van Assini. In de archeologische site van het dorp zijn ze nog volop bezig met opgravingen. Er is geen mens te bespeuren dus gaan we zelf op ontdekking. We klimmen tegen de berg omhoog via een aangelegde trap. Het landschap hier is prachtig. We zien hele plantages sinaasappelbomen en de verschillende schakeringen groen zijn indrukwekkend.

Na een tijdje stopt het aangelegde pad en moeten we verder via een zandweg met hier en daar grote rotsblokken. Ik besluit even voorop te gaan om te zien of het haalbaar is. Boven op de berg heb ik een prachtig uitzicht over de baai van Tolo en het strand van Assini. Ik loop terug om te melden hoe mooi het er wel is maar dat het pad niet echt goed ligt. Ingrid en papa besluiten toch mee te komen. Viviane en mama blijven op een bankje zitten waar het zicht trouwens ook al prachtig is. Na een tijdje dalen we terug af en drinken nog iets bij Nelly, een gezellige bar met zicht op zee. Wanneer we opnieuw naar het hotel wandelen, horen we de kerktoren luiden. We slaan dus snel het straatje in om eens een kijkje te gaan nemen. Al van ver, horen we het gezang van de priester. Wanneer we binnen gaan, wordt ons duidelijk gemaakt dat we wel mogen luisteren maar niet mogen fotograferen. Het gezang gaat door merg en been, prachtig ook al verstaan we er geen woord van. Dat noemen ze nu stil genieten ... Het avondeten wordt geserveerd om 19u30 en jammer genoeg weer binnen alhoewel het heel erg warm is. 's Avonds brengen ze ons autootje voor morgen, een klein Fiatje. We kijken uit naar morgen

 

Posted with Blogsy