Valencia - dag 2

Na een lekker ontbijt op de bovenverdieping van ons hotel gaan we opnieuw de stad in. Het is bewolkt maar toch nog 27 graden. We passeren de universiteit en besluiten even binnen te kijken. Hier wordt geen college meer gegeven maar wel worden er culturele activiteiten georganiseerd. De verschillende vertrekken zijn opgesteld rond een binnenplein. De oude bibliotheek is heel indrukwekkend. Hier bevinden zich de meest kostbare boeken van Valencia. Aan een klein houten bureautje zit een wat kalende man in een oud exemplaar te kijken. Hij haalt even z'n neus op wanneer wij in stilte, althans dat denken we toch, hem zachtjes voorbij wandelen. We besluiten ons bezoek dan maar wat in te korten en sluipen op kousenvoeten opnieuw naar buiten. Aan het gezellige pleintje bevindt zich ook El Patriarca. In dit donkere en serene gebouw wonen nog steeds monniken en er is ook een school waar priesters opgeleid worden. In de kerk, gebouwd in renaissance stijl is er net een dienst bezig. We blijven even staan kijken naar de vele gelovigen maar komen nog wel eens terug als er niet zo veel volk is. In veel wijken is er een markt te vinden, maar de mooiste markt en de grootste (8.160 m2) van de stad is toch wel de Mercado Central. We gaan naar binnen via een van de vele deuren en staan meteen bij de afdeling vis en schaaldieren. Alles ligt prachtig uitgestald en het ziet er allemaal even vers uit. Het doet ons zin krijgen om te eten maar dat is nog een beetje te vroeg. De geur van vers fruit en de felle kleuren van de groenten zijn een feest voor onze zintuigen. En oh my God de hammen! Rijen dik hangen ze daar … de reusachtige Iberico en Patta Negra.

Wat een food paradijs is dit! Het is vooral erg leuk om over deze markt te kuieren en mensjes te kijken. Het gebouw heeft een prachtige koepel, gemaakt van ijzer, kristal en keramiek en is 30 m hoog. Onderweg naar de kathedraal passeren we het smalste huisje van Valencia. Gisteren liepen we er gewoon voorbij maar vandaag valt het ons wel op. Volgens het Guinness Book of Records is het 107 centimeter breed maar het is wel 5 verdiepingen hoog. De kathedraal in Valencia is door de eeuwen heen gebouwd. Daardoor bestaat deze uit verschillende stijlen. We zien gotische, romaanse, barokke en Moorse elementen. Om een algemene indruk te krijgen, wandelen we helemaal rond de kathedraal en zijn echt onder de indruk van dit monumentale gebouw. Ook de binnenkant is de moeite waard. Er is veel te zien, zoals het hoofdaltaar en de kapittelzaal. Zwangere Valenciaanse vrouwen lopen voor een gezonde baby traditioneel negen rondjes in de kathedraal. De Torre de Miguelete heeft maar liefst 207 treden !!! Viviane ziet het niet zitten om nog op een toren te klimmen. We passeren het Almudin, een voormalig graan museum en wandelen verder naar de Puente de la Trinidad, de oudste brug van Valencia, gebouwd in gotische stijl rond de 15de eeuw. De brug telt 10 bogen en standbeelden van verschillende heiligen en werd na de grote overstroming in 1517 gerenoveerd. Onder ons bevindt zich het Turiapark en zien we mensen fietsen, sporten en kuieren. Net voorbij Museo de Bellas Artes is er een klein parkje maar de Stiphout vloek slaat hard toe .... de hemelsluizen gaan open en de regen strooit dus roet in het eten. Snel lopen we een koffiebar binnen om te schuilen. Gelukkig trekt de hemel terug open na een goed half uur en kunnen we opnieuw verder. De Puerta de la Exposición is een moderne, witte, stalen brug en heeft als bijnaam La Peineta (de kam). Het is een creatie van de bekende architect Santiago Calatrava. De boog heeft een hoogte van 14 meter en is bijna 131 m lang. Via de Porte de la Mar, een poort die doet denken aan de Arc de Triomphe in Parijs zetten we onze tocht verder naar de Mercado Colón. In een Spaanse stad kan de invloed van Gaudi niet ontbreken. Dit indrukwekkende stationsgebouw overwelfd met smeetijzer, glas, tegels en baksteen werd ontworpen door een leerling van Gaudi. Aan de ingang is er een mooi bloemenwinkeltje en binnen zijn er vele kleine mini restaurantjes.

We hebben honger gekregen en nemen plaats in een gezellig barretje waar ze overheerlijke bocadillos serveren. Voor slechts 4,5 euro krijgen we er nog een frisdrank en een tasje koffie bij. Als toetje verorberen we een heerlijke carrotcake. Op de Plaza del Ayuntamiento wandelen we nog even het postkantoor binnen. Het imposante gebouw heeft een adembenemende glas in loodkoepel in neoklassieke bouwstijl. Aan de overkant zien we het imposante gemeentehuis dat rond 1700 gebouwd werd. Het heeft binnen een witmarmeren trap en een balzaal vol spiegels. Eén streepje zon en alle Valencianen troepen samen op Plaza de la Virgen. Het is dan ook een ideale plek om voorbijgangers uitgebreid te taxeren. Ja er schuilt een voyeur in elk van ons … niet? Hier besluiten we ons even neer te vleien met zicht op de fontein, Fuente del Agua de la Acequia uit 1976. Het lijkt wel een Griekse god maar dat is het volgens onze reisgids niet. De figuur staat symbool voor de Río Turia en de maagden met de gietemmers stellen de belangrijkste irrigatie kanalen voor. De duiven wandelen over de kruin van deze Adonis. Ze blijven hem maar plagen en af en toe denk ik dat hij even geïrriteerd zijn krullenkop schudt, maar dat kan zijn onder invloed van een glas Agua de Valencia, hét drankje van Valencia (frisse cocktail van cava met sinaasappelsap, wodka, gin en suiker). We bestellen snel nog een portie patatas bravas want we voelen de alcohol naar ons hoofd stijgen.

In de late namiddag gaan we nog wat shoppen. De mode hier zegt me niet veel maar de schoenen zijn werkelijk geweldig. Het ene paar al mooier dan het andere. Na veel passen, twijfelen en nee schudden ga ik toch door de knieën en koop één paar. Viviane heeft beloofd me verder op deze reis tegen te houden. Om haar statement kracht bij te zetten stuurde ze me alvast volgende foto. That's what friends are for!

Onze voeten branden en volgens de stappenteller van Viviane is dat niet verwonderlijk want we hebben meer dan 20.000 stappen gedaan vandaag. We kiezen dan ook voor een restaurantje net over ons hotel op een werkelijk adembenemend pleintje met ditto fontein. De temperatuur is nog boven de 25 graden dus het is zalig om buiten te eten. Valencia is de bakermat voor paella. De lokale paella Valenciana is met kip, konijn, bonen en tomaat en daarmee weer eens wat anders dan met schaal- en schelpdieren. Terwijl de paella op het vuur staat te pruttelen genieten we van nog een glaasje Aqua de Valencia en een heerlijke tapa. Alles smaakt werkelijk goddelijk. Met een vol buikje wandelen we gelukzalig terug naar ons hotel waar we onze voetjes nog snel een massage geven alvorens in ons bedje te kruipen.

 

 

Gepubliceerd met Blogsy