Aartrijke - dag 3

Weer een zalige nacht in B&B Artiriacum - geslapen als een roosje! We worden verrast met een pannenkoeken ontbijt terwijl de poesjes ons weer van op het terras verwelkomen. Tijd om afscheid te nemen van onze lieve vrienden.

 

We trekken nog een laatste keer naar zee. We parkeren aan de Zinnialaan want daar is het gratis en dat is niet zo ver van het centrum. Annelies wordt aangevallen door een bol wol op pootjes en laat haar ongenoegen duidelijk blijken aan het baasje, die haar met een schaapachtig glimlachje aankijkt. 

Oostende heeft een compact winkelcentrum maar echt veel winkelen doen we niet. Garnaaltjes voor ons mama en nog enkele kerst cadeautjes maar dan gaan we op zoek naar het restaurantje dat Paula ons heeft aangeraden want we kunnen de zee niet verlaten zonder een lekker stukje vis te eten. Apero Fish Palace is zeer in trek bij de locale bewoners want er zijn nog maar twee tafeltjes vrij. De vis smaakt inderdaad heerlijk! Een mooie afsluiter van ons driedaags uitstapje! 

Aartrijke - dag 2

Het verbaast me telkens weer hoe rustig en stil het hier is. Buiten een blatend schaap af en toe, hoor je hier werkelijk niets. Na een zalige nacht schuiven we de voetjes weer onder tafel in de gezellige veranda voor een heerlijk ontbijt. De vier schattige katjes van Paula en Achiel kijken ons van op het terras aan met een blik die lijkt te zeggen 'krijgen wij ook een beetje eten?' Ze worden op hun wenken bediend want daar is Paula al met hun ontbijt. Ze vertelt ons dat ze er graag enkele zou weg doen maar de kleinkinderen zouden dat niet zo leuk vinden dus blijven ze maar. Eentje heeft onmiddellijk mijn hart gestolen en zou ik zo mee naar huis willen nemen maar ze zijn natuurlijk niet zindelijk dus dat zou wel een probleem zijn op mijn appartementje. 

Achiel moet in Nieuwpoort zijn schaapjes water gaan geven dus besluiten we met hem mee te gaan naar het uitgestrekte natuurgebied de Ijzermonding. We parkeren de auto aan de rand en gaan via een afgesloten hek het veld in. Naast ons de ijzer, de enigste grote rivier die rechtstreeks uitmondt in de zee. In de monding ontmoeten zout en zoet water elkaar. Het gebied omvat 130 hectare slikken, schorren, duinen, zand en polders.

 

In de verte zien we verschillende vogels op het slik naar voedsel zoeken en plots vliegen er een viertal reigers boven ons hoofd. Hier wandelt er niemand want toegang kan je enkel verkrijgen met een gids. Fijn toch dat Achiel ons mee neemt door dit prachtig stukje natuur. Dit uitgestrekte gebied is zo mooi en het is vooral de stilte die ons zo kan bekoren. Toeristen kunnen ons wel begluren via twee observatiewanden aan de zijkant van het gebied. Waarschijnlijk vragen ze zich af hoe wij daar komen. Er staan zo'n veertig schaapjes in het natuurreservaat, allemaal van Achiel. Wanneer we dichterbij komen, kijken ze ons wantrouwend aan. De ervaring leert me dat je een schaap niet moet roepen want ze komen toch nooit. In Nieuw Zeeland heb ik dat meermaals geprobeerd. Wanneer ze hun baasje zien en hij met luide stem 'kom schaapjes kom' roept, staan ze in een oogwenk allemaal, zonder uitzondering, rond hem. Geweldig vinden we dat!

 

Het zijn echte luxe schaapjes want hun eten bestaat uit mos en lamsoor. In de meest exclusieve restaurants wordt dit meermaals geserveerd. We moeten wel kijken waar we onze voeten zetten want hier leven ook honderden konijntjes en hun holen volgen elkaar op dus het is opletten geblazen zodat we niet in één van de gaten stappen. Achiel vertelt ons dat zijn schapen van april tot augustus hier niet mogen staan want dan legt de tapuit (een schattig klein vogeltje) eitjes in de konijnenholen en de kleine pootjes van de schapen zouden de gaten per ongeluk kunnen dichttrappen. Op de achtergrond zien we de bewoonde wereld en deze vormt een schril contrast met de immense natuur waar wij ons bevinden.

 

Wanneer we aan de vuurtoren arriveren, nemen we even de gewone wandelwegen tot aan de Ijzer waar de veerboot ons naar de overkant brengt. Er heerst een gezellige drukte op de dijk van Nieuwpoort. Ondertussen hebben we honger gekregen en zoeken we een gezellig restaurantje uit voor een heerlijke lunch. Na het eten wandelen we verder de dijk af en komen terug via de mooie winkelstraat. Hier heb ik het gevoel in het nieuwe Knokke te wandelen - Paula bevestigt mijn vermoeden. De ene chique winkel na de andere volgt elkaar op. We doen enkel aan window shopping en nemen rond 3 uur de boot terug naar het natuurgebied. Via het gewone wandelpad wandelen we terug naar ons beginpunt en keren dan op onze stappen terug maar met de wagen deze keer. Af en toe krijgen we een boze blik van de wandelaars die niet begrijpen dat we daar rijden. Wanneer we stoppen aan de drinkplaats van de schaapjes, verandert hun gelaatsuitdrukking en maakt de verontwaardiging plaats voor begrip. We rijden terug huiswaarts maar passeren nog even in het alleroudste en tevens legendarische café van Jabbeke, den Tijger waar de 70 jarige Marie Jeanne achter de toog staat. De kranige dame, gekleed in gestreepte schort, runt het café al jaren en doet dit nog steeds met veel plezier.

 

Aan de buitenkant zie je zelfs niet dat er een café gevestigd is in het oude pand en wanneer we binnenkomen, wanen we ons in de jaren 1800. In de bruine kroeg valt het behangpapier van de muren en ook het plafond bladdert helemaal af. Toch zit het kleine cafeetje vol met stamgasten die lijken één te worden met het interieur. De één al ouder dan de andere. Af en toe komt er iemand binnen en Marie Jeanne moet zelfs niet vragen wat ze wensen te drinken, ze weet het gewoon. Wanneer we thuis komen, duik ik met Paula de keuken in om samen een pisco sour te maken, ons favoriete drankje van Peru. Na het aperitiefje worden we verwacht aan de keukentafel voor een heerlijk stoofpotje van varkenswangetjes. Als dessert trakteert Achiel ons op een super lekker ijsje van schapenmelk. Nog nooit heb ik dit gegeten maar het smaakt heerlijk!

Aartrijke - dag 1

We vertrekken om half 10 richting Aartrijke voor een gezellig weekendje weg in eigen land. Langzaam verandert het landschap en we genieten van de uitgestrekte velden met laaghangende mist, het weidse landschap geeft ons een instant vakantie gevoel. Bij aankomst in B&B Artiriacum worden we weer geweldig ontvangen door Paula & Achiel met een tasje zelfgemaakte pompoensoep. In tegenstelling tot het prachtige weer in Antwerpen, valt de regen hier met bakken uit de lucht. Zelfs de schaapjes gaan schuilen in de stallen. We praten dus maar gezellig bij tijdens het nuttigen van een lekker aperitiefje. Daarna lunchen we in de veranda en plots staat het geluk terug aan onze kant want het weer slaat om. De zon begin te schijnen en de ruimte wordt helemaal opgewarmd. We besluiten dus nog een activiteit in te plannen deze namiddag. 

Oostende, ook wel de Koningin der badsteden genoemd, mag niet ontbreken als we er in de omgeving vertoeven. Op internet las ik over The Crystal Ship, een kunstroute in de stad die liefhebbers van streetart niet mogen missen!

 

 We stappen dus naar de toeristische dienst waar we een gratis brochure gaan ophalen. Zo’n 100 bewoners stelden hun gevel ter beschikking aan bekende Europese graffiti artiesten die er indrukwekkende kunstwerken op schilderden. De wandeling is 8,5 km maar Paula heeft vanavond een restaurantje geboekt om 6 uur dus hebben we maar twee uurtjes tijd. We starten in het centrum en passeren achtereenvolgens heel figuratieve, geometrische en abstracte werken. Ondertussen ademen we de zilte zeelucht in, proeven de ongereptheid en dompelen we ons onder in een gevoel van ‘vakantie en genieten van the slow life. In de verte zien we een hoge appartementsblok en Paula vertelt ons dat daar een volledig nieuwe stad zal gebouwd worden waar meer dan 100.000 mensen kunnen wonen. Er komt ook een prachtige yachthaven, winkels en wandelpromenades. Eerst denken we dat ze ons wat probeert wijs te maken maar nee hoor, het is effectief zo. Oostende zal tegen 2020 een volledige nieuwe woonwijk rijker zijn. 

 

's Avonds dineren we in 'De wereld is klein' in Vrasenare. Zoals de naam al laat vermoeden presenteert dit restaurant een heel diverse keuken. Het is een buffet à volonté waarop we zowel Italiaanse, Oosterse, Spaanse, Franse en Belgische gerechten kunnen terugvinden. Bovendien kunnen we aanschuiven voor een lekkere steak op de BBQ, een heerlijk visje op de teppanyaki of wat kip in de wok. We sluiten af met een smeuïg ijsje. Heerlijk!

Tilburg - dag 3

Vandaag laat het ontbijtbuffet een beetje te wensen over ... bijna geen spek met eieren meer, geen croissants en ook het fruitsap is op. Maar we laten het niet aan ons hartje komen. Viviane heeft gelezen dat er een pluktuin in de buurt van het hotel is dus na het uitchecken, rijden we richting Udenhout naar het Sprankenhof. Plukken zal niet lukken want daar is het blijkbaar niet het seizoen voor maar er zou volgens de website een winkeltje zijn met lokale producten. We rijden rustig langs kleine weggetjes en door pittoreske Nederlandse dorpjes terwijl alles stilaan tot leven komt. De uitgestrekte velden met laaghangende mist, de prachtige boomgaarden met mooie herfstkleuren - dit is genieten. Her en der staan er stalletjes aan de opritten van de huizen met producten die de locale boeren verkopen. Wanneer we bij het Sprankelhof aankomen, zien we niemand en ook een winkeltje is er niet. Wel een zogenaamd deurstalletje. Hierin zien we vers gelegde eitjes, kiwibessen en vlierbessensiroop maar meer is er niet te verkrijgen. Het systeem is simpel, je neemt wat je wenst en betaalt contant. Het stalletje werkt volledig op vertrouwen. We doen natuurlijk braaf wat van ons verwacht wordt en steken de centjes voor de eitjes mooi in het gleufje. 

 

Daarna rijden we richting Oisterwijk, een pittoresk dorpje midden in het groen. Het doet ons een beetje denken aan Hoogstraten. Hier lunchen we in een gezellig ingericht eethuisje en nadien rijden we terug richting Antwerpen. Vermits we de opening van de Mercado gemist hebben dit weekend, besluiten we toch nog snel een  kijkje te gaan nemen. Wat anderen er ook van vinden, wij vinden de overdekte markt mooi. Eten doen we er niet maar we passeren nog wel even bij Nata in de Nationalestraat voor een lekkere afsluiter van ons geslaagde weekend. 

 

Tilburg - dag 2

We genieten van een overheerlijk ontbijtje met verse croissantjes. Krachtvoer voor onze wandeltocht van vandaag want we gaan op verkenning in het unieke duinlandschap van Biezenmortel. Het allerleukste aan Tilburg is zonder twijfel de natuurrijke omgeving. Na amper 15 minuten staan we in de Loonse en Drunense Duinen, een prachtig natuurgebied. We starten onze wandeling door de naaldbossen en worden af en toe bijna omvergelopen want de legendarische devil's trail vindt vandaag plaats. Eens de bossen voorbij, wanen we ons alleen op de wereld. We worden stil wanneer we eindelijk de enorme zandvlakte zien en begrijpen meteen dat dit gebied ook vaak de Brabantse Sahara wordt genoemd.

 

We verwachten elk moment een leeuw, olifant of springbok voorbij te zien komen maar het blijft stil. Dit uitgestrekte stuifzandgebied is werkelijk adembenemend mooi. We banen ons een weg door het mulle zand en dat is best vermoeiend zelfs na 4 jaar Fitclass. Terug aangekomen bij taverne de Rustende jager ploffen we dan ook neer op het zonovergoten terras. We zijn hier niet alleen want het krioelt van de fietsers, lopers, wandelaars en ruiters. Iedereen geniet van deze prachtige laatste nazomerdag. We besluiten daarna de stad terug in te trekken voor een late lunch bij Bagels & beans, gevolgd door een zalig dessertje bij Cupcake addicts. Bij dit verleidelijke adresje in het kloppend hart van Tilburg zijn erg originele exemplaren te vinden. We kuieren daarna nog wat door de kleine straatjes van de stad en eindigen op een zonnig terrasje voor alweer iets lekkers.

 

Tenslotte is dat toch wat het leven aangenaam maakt! Ondertussen is het bijna vijf uur en het weer is nog steeds schitterend. De terrassen zitten overvol en we wanen ons ergens in een warm land. 's Avonds in het hotel schuiven we opnieuw aan tafel voor een heerlijk driegangen diner. 

Tilburg - dag 1

Nederland is een echt vakantieland en is bovendien ook lekker dichtbij. Hoog tijd om weer een nieuwe stad te ontdekken. Mede dankzij travelbird, kozen we deze keer voor Tilburg. In tegenstelling tot andere steden in Nederland, vind je in Tilburg geen grachten. De stad biedt echter wel die typische Brabantse gezelligheid, lekkere eettentjes en hippe winkels! Alvorens de winkelstraten onveilig te maken, gaan we een koffietje drinken in één van de gezellige coffee bars van de stad. Het toeval wil dat we er hier een grote punt appeltaart bij krijgen voor 1 euro. Ja we weten onze adresjes wel te kiezen. We duiken nadien het gezellige stadscentrum in, waarvan de Heuvelstraat het drukke middelpunt is met vestigingen van bijna alle grote, bekende winkelketens. Er zijn echter ook veel verschillende kleine, toffe zaakjes waar ze unieke spullen verkopen. Ideaal voor alvast wat kerst shopping! Een mens kan er niet vroeg genoeg aan beginnen!

 

Doordat er in Tilburg de afgelopen jaren veel verbouwd en vernieuwd is, is er een mooie balans ontstaan tussen prachtige historische panden en moderne pleinen. Heel gezellig om door de straatjes te kuieren. Prachtig vind ik de banken met unieke vorm die bekleed zijn met kleurrijke mozaïek tegeltjes. 

 

Wisten jullie trouwens dat Tilburg vaak de bijnaam "Klein Antwerpen" krijgt? Om die bijnaam te snappen, moeten we naar de Oude Markt, een super gezellig pleintje waar  er echt van die typisch Belgisch getinte cafeetjes zijn. Na al dat shoppen, hebben we een beetje honger gekregen. We passeren een klein steegje waar een vrolijk mannetje ons van op een reclamebord vriendelijk toelacht. De pannenkoekenbakker is een gezellig eethuisje waar je kunt kiezen uit ontelbaar veel soorten zoete en hartige pannenkoeken. Het is er binnen lekker nostalgisch met tekeningen van Anton Piek aan de muren. We voelen ons net twee kleine kinderen wanneer we moeten kiezen uit zo veel verschillende smaken. Viviane gaat voor appel met kaneel en ik kies banaan met honing. Wanneer de dikke ambachtelijk bereide pannenkoeken op tafel komen, loopt het water ons in de mond. Heerlijk zo een zoete zonde! Bij het afrekenen worden we nog getrakteerd op een echte Brabantse likeur. Voor herhaling vatbaar!

 

Om 5 uur sluiten we ons dagje Tilburg af met een lekker sapje bij bagels and beans en rijden dan naar ons onderkomen voor de komende twee nachten. We logeren in de Postelse Hoeve. De kamer is niet groot maar wel gezellig ingericht met warme tinten. Het hotel beschikt over een restaurant, een eigentijdse versie van de klassieke Parijse brasserie. We mogen hier aanschuiven voor een heerlijk driegangendiner.