Op zondag is er veel dicht in Gent. Dat kan een nadeel zijn, maar je kunt het ook als een pluspunt zien. Nu mogen we zonder schuldgevoel uitslapen en kunnen we rustig de tijd nemen om te ontbijten. Aan tafel in het normaal serene en rustige klooster, is er vandaag geen sprake van stilte. Naast ons zitten een tiental Aziatische toeristen die luidruchtig discussiëren. We blijven dan ook niet al te lang zitten.
Na het ontbijt, checken we uit en rijden we naar de Bijloke voor Côté Jardin, een begrip in Gent. Het is een jaarlijkse afspraak voor een dag muziek in openlucht en dit jaar zijn wij van de partij! Het festival gaat door in de nieuw aangelegde binnentuin van De Bijloke. De zon staat hoog aan de hemel, de bomen werpen gelukkig wat schaduw af en een licht strelend briesje zorgt voor wat verfrissing, We nemen plaats tegenover het podium in de ligstoeltjes tussen de wilde bloemen. Ze starten het programma met de Ledebirds. Middeleeuwse muziek weerklinkt over de weide. De hemelse klanken zuiveren de lucht en weren de wolken. Ze doen ons wegdromen. Het lijkt even of we in onze eigen secret garden zitten. Om half 1 wordt er meer klassieke muziek gespeeld, ideaal voor tijdens de lunch. Er zijn tal van eetstalletjes verspreid over het domein. We gaan voor de vettige hap en nemen een echte puntzak Belgische friet. Daarna gaan we languit liggen op ons picknick deken om alles rustig te laten verteren. De geur van diverse bloemen kriebelt in onze neusgaten. Heerlijk zo in de vrije natuur.
We worden met een schok gewekt door het Rubens ensemble dat een stevig stukje kamermuziek te berde brengt. De grond onder ons picknick deken davert. Voor ons mag het best wat rustiger zijn. Twee bevallige dames komen ons even storen. Ze hebben een kaartje bij waarop we een wens mogen schrijven. Deze zal in een grote ton verdwijnen en er zullen enkele dromen waargemaakt worden. Dat is ook de slogan van Côté Jardin 'waar dromen uitkomen'. Wie weet hebben we eens geluk ... Naast ons zit er een Gentse familie die ook allemaal een kaartje invullen. In hun sappig Gents dialect hoor ik ze discussiëren - nee geen te grote wensen, het moet haalbaar zijn. De mannen zijn iets realistischer dan de vrouwen .. ach wat zou het leven zijn zonder dromen?
Om twee uur is het tijd voor Reinoud Van Mechelen. Deze tenor katapulteert me terug naar mijn kindertijd toen mijn bomma Coco vaak naar opera muziek zat te luisteren. Opera in openlucht, zalig! Ondertussen is het mensjes kijken, een zalige bezigheid in de zomer. We verbazen ons erover dat hier alles zoveel losser en gemoedelijker verloopt. Toiletten zijn gratis, drank en eten is betaalbaar, mensen mogen zelfs hun koelbox meebrengen. Pasta, sandwiches, cava met aardbeien, iedereen heeft van alles bij. En toch is er redelijk weinig volk. Doe dit bij ons en je kan over de koppen lopen.
De tijd vliegt. Voor we er erg in hebben is onze citytrip voorbij. We stappen opnieuw de auto in met een hoofd vol fijne herinneringen. Om ons weekend in stijl af te sluiten, stoppen we nog even in Sint Niklaas bij crèmerie François in de Ankerstraat 34 voor een lekker ijsje. Nostalgie voor Dee Dee en een ontdekking voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten